Nowelizacja Ustawy o portach i przystaniach morskich, wynikająca z „konieczności” dostosowania polskiego porządku prawnego do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/352 z 15 lutego 2017 r. ustanawiającego ramy organizacji usług portowych oraz przejrzystości finansowej portów wciąż budzi wiele kontrowersji w środowisku portowym w odniesieniu do zasadniczej kwestii, jaką są opłaty portowe. Dotyczy to w szczególności wykreślenia istniejących górnych limitów opłat portowych, dodania nowych rodzajów opłat, tj. drogowej oraz kolejowej, a także przyznania zarządom portów swobodnego (choć może nie do końca, bo z zachowaniem zasady równego traktowania i niedyskryminacji użytkowników infrastruktury portowej”) prawa do zwalniania z opłat portowych (wszystkich lub części), lub też odstępowania od ich pobierania.

Do czasu wprowadzenia w życie ww. rozporządzenia portowego UE i „uzasadnionej” tym zmiany Ustawy o portach – w Polsce obowiązywał zamknięty katalog opłat portowych (art. 8 Ustawy o portach).


Dostęp do dalszej treści jest ograniczony tylko dla prenumeratorów. Zaloguj się lub zarejstruj przy użyciu kodu zaproszenia, który otrzymałeś/otrzymasz wraz z prenumeratą.

Mam już konto
   
Nie mam konta
*Pole wymagane
PRZEZRafał Czyżyk, Iga Wójcik
ŹRÓDŁONamiary na Morze i Handel 03/2024
Poprzedni artykułGeopolityka paliwem dla polskich portów morskich
Następny artykułIntermodalne cyberbezpieczeństwo